Vrijdag 18 augustus

Douze points voor de mensen die dachten dat we geen airco zouden hebben, want die bus was kapot. In plaats daarvan stapten we met zijn allen in een bus met werkende ramen en zonder beenruimte. Na een kwartiertje moesten we er weer uit, om over te stappen in een bus met nóg minder beenruimte. De vijf gambianen die mee zouden gaan waren inmiddels ook verdubbeld, dus als sardientjes in een blikje gingen we met 21 man op pad.

Deze busrit was het tegenovergestelde van comfortabel, maar het uitzicht was erg mooi. Tijdens de route zie je een hele hoop prachtige natuur maar ook heel veel armoede. Veel huizen bestaan voornamelijk uit takken en golfplaten en deuren zijn niet te bekennen. Wegens de onrust in Senegal staat het land nu nóg voller met army, police, security en immigration posts. De immigration posts trokken ons standaard van de weg en dan mochten de paspoorts weer tevoorschijn komen en werd er gecontroleerd of we wel legaal in Gambia waren.

Na een busrit van in totaal zo'n zes en half uur kwamen we aan bij een veerpont voor de rivier de gambia. Hier stapten we op een bootje die ons naar Baboon island zou brengen. We dachten dat we alleen over moesten steken maar de boot sloeg linksaf en bleef maar varen en varen en varen... en na drie uur was het donker en waren we nog steeds een half uur van baboon island verwijderd. Een mooie zonsondergang gezien en een paar vogels bij de bomen langs het water, maar dat was het wel. In het donker zou er niks te zien zijn op het eiland dus helaas, de boot omgekeerd en nog een half uur terug naar een andere veerpont opstapaats. Hier stond de buschauffeur te wachten om ons nog 2,5 uur terug te brengen naar de plaats waar we overnachten.

Een typisch afrikaanse ervaring en misschien niet helemaal wat we hadden gehoopt, maar plannen en afrikanen is niet een perfecte combi. Gelukkig hebben we het ontzettend gezellig met deze groep en dat maakt weer een hoop goed.